Εκείνος θάυμαζε με δέος την του σύμπαντος Αλήθεια.
Μπροστά σε κάτι τέτοιο, τα των ανθρώπων θέματα
φαντάζαν ασήμαντα- εύκολα να τα πεις
και να τ'ακούσεις.
Για κείνη η Αλήθεια δισκοπότηρο πικρό στα χείλη
έμοιαζε και το μυστήριο μεταξένιο λαγνείας μαντήλι
στα μάτια έπλεκε.
Πόσο την πείραζε να βλέπει αυτός την αλήθεια'
Πόσο τον πείραξε εκείνον που πλέον δε μπορούσε να δει,
παρά μόνον την αλήθεια.
Κι αυτό πονάει.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment