Πως θέλω κάθε φορά να γράψω ένα τέλος!
Γεμάτη σιγουριά βουτάει η πένα στο μελάνι μα το χέρι
κομπιάζει να τη βάλει την τελεία.
Στρατηγικές και μανιφέστα , ποιήματα έρωτες και
σοφισμοί-αναλοκλήρωτα κομμάτια παζλ του εαυτού μου
να τον κοιτάζω στον καθρέπτη σαν μια φιγούρα του Εγγονόπουλου
που περιμένει ένα πρόσωπο για να ολοκληρωθεί.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment