Το παράπονο του Φιλάθλου

-Και με γεμίζει οργή αδέλφια μου, να διακόπτουν τον αγώνα
πάνω σε ένα τόσο κρίσιμο σημείο,
μόνο και μόνο για να βαρύνουν την καρδιά μου
μ'άλλους 20 απο τη Βαγδάτη θανάτους...

Θάρος

Γενναίος δεν είναι αυτός που δε φοβάται.
Αυτός είναι ο ανόητος.
Γενναίος είναι αυτός,που έχοντας γνώση πως κάτι τον τρομάζει,
το αντιμετωπίζει με τη δική του θέληση.

Suicidal Tendencies

Εκείνος θάυμαζε με δέος την του σύμπαντος Αλήθεια.
Μπροστά σε κάτι τέτοιο, τα των ανθρώπων θέματα
φαντάζαν ασήμαντα- εύκολα να τα πεις
και να τ'ακούσεις.
Για κείνη η Αλήθεια δισκοπότηρο πικρό στα χείλη
έμοιαζε και το μυστήριο μεταξένιο λαγνείας μαντήλι
στα μάτια έπλεκε.
Πόσο την πείραζε να βλέπει αυτός την αλήθεια'
Πόσο τον πείραξε εκείνον που πλέον δε μπορούσε να δει,
παρά μόνον την αλήθεια.
Κι αυτό πονάει.

Δυτικά του Κηφισού

Μια Τρίτη.
Τα παιδιά κάναν κοπάνα και σήμερα.
Μία βόλτα πάνω σε μηχανές
και έπειτα καφές στην πλατεία.
Το ραντεβού ήταν για τ'απόγευμα
στα ρώσικα.
Τέσσερις εναντίον Τεσσάρων
-χωρίς μαλακίες-
σταράτα πράγματα.
Όποιος κρατιόταν στα πόδια του
θα έφτανε δοξασμένος Αχχιλέας
την άλλη μέρα στην αυλή.
Για την τιμή της ξαδέρφης ,για ένα γραμμάριο
σκόνη, για να μαρκάρει την περιοχή του μαζί με τα αδέρφια του
απο τους γύφτους, ρώσους, αλβανούς και κάθε τσογλάνι.
Στη παρέα ήταν ο Παναγιώτης.
Δε θα χε κλείσει τα 17.
Έχασε τον Πατέρα του πριν 2 χρόνια από εργατικό.
Η Τετάρτη θα βρισκε τη μάνα του
να πενθεί για δύο.

Ατελείωτο Τέλος

Πως θέλω κάθε φορά να γράψω ένα τέλος!
Γεμάτη σιγουριά βουτάει η πένα στο μελάνι μα το χέρι
κομπιάζει να τη βάλει την τελεία.

Στρατηγικές και μανιφέστα , ποιήματα έρωτες και
σοφισμοί-αναλοκλήρωτα κομμάτια παζλ του εαυτού μου
να τον κοιτάζω στον καθρέπτη σαν μια φιγούρα του Εγγονόπουλου
που περιμένει ένα πρόσωπο για να ολοκληρωθεί.

48 ή του ΑΜ

Περίεργο Πράγμα!
Τα δύο άκρα χαροπαλεύουν εν χωρό
κυκλωτικό- ξεχειλώνοντας τις πεμπτουσίες λογικής
και αισθήματος μαζί.
Η απουσία ένα κερί να λιώνει σε σκελετούς αγαπημένων
απο αρχαία χρόνια ξεθαμμένων με τη φλόγα της να
αντικατροπτίζει το εβένινο φως της μια σταλιά.

Περίεργο Πράγμα...
Μπορείς να ψάξεις μέσα του για σκοτεινές ψυχές και
αέρηδες ελευθερίας -μάταια πάντα.
Καμιά φορά δε χρειάζεται να βρεις κάτι.
Τα πάντα μπορούν και εκφράζονται μέσα σε μια λέξη
παρόλη την απλότητα της.
-Περίεργο-
Και έτσι βρίσκεσαι εκεί παρατηρητής σ'άλλο ένα
εικοσιτετράωρο που επαναλαμβάνεται και σ'άλλο
έναν Θεριστή να ξαναρχίζει τα ίδια.(;)
Μέσα στη δίνη και ο σοφός αφέθηκε έρμαιο
των καιρών του και κάπου μέσα στις πράξεις του
απόρησε για τον τίτλο του.

Και τώρα που βρέθηκα να παρατηρώ ,σας παρακαλώ
πείτε μου κύριε Schrödinger:
Τι κάνει η γάτα;




Στην NC

Μαιμούδες κ Ιουλιέτες

Μια....για σχέσεις...
&
Που οδηγούν σε γνωριμίες με


.....Ιουλιέτες

Dark Tranquillity - The Mundane and the Magic Chorus

I let my dreams cross over
To days of endless grey
If I could merge the mundane and the magic
We'd forge the new unknown
I let my dreams crossover
To nothingness and back again
If I could merge the mundane and the magic
Where is the dark I came to find?

Rise and Fall -Helloween

Once a singer sang bout bullshit
Everyone could see him fall
And be sure its been his last hit
Hes never been seen at all

Some dictator felt progressive
And lay down in the sun
But his people were aggressive
They killed him with a gun

sometimes you're wrong
By some things you have done
You see fate is too strong
Nothings won
No use for a fight
If you're not acting right
You'll be cut down to size
Like a lie

its the rise and fall
The prize for all
That ain't nice at all
Luck is like a ball
You cant recall or care at all
So better use your brain

A little dragon could spit fire
But never saw for something bad
He didn't know the knights desire
To throw a lance into his heart

Romeo loved his juliet
Their parents told them stop
Then it all turned out peculiar
He couldn't get it up

and its all in vain
When you're living with pain
Reap not goods you have grown
By your own
Feelings you like
Disappear overnight
You sip up every grin
Free to win

its the rise and fall
The prize for all
That ain't nice at all
Luck is like a ball
You cant recall or care at all
You nearly go insane

A spaceman flies the rocket
That takes him to the stars
Thinks his wife is in his pocket
But shes strolling round in bars

The king of los angeles
Bought himself a teddy bear
And the queen became shameless
She did it with a chair

sometimes you're wrong
By some things you have done
You see fate is too strong
Nothing's won
No use for a fight
If you're not acting right
You'll be cut down to size
Like a lie

its the rise and fall
The prize for all
That ain't nice at all
Luck is like a ball
You can't recall or care at all
So better use your brain

Σε μια παραλία...

Μαύρη αίσθηση έχουν στιγμές σαν κι αυτή.
Το ηλιοβασίλεμα να καταρρέει, κι ο ουρανός να βουλιάζει σκοτάδι.
Καταμεσής σε παραλία το σκηνικό να αποτυπώνει την ψυχή σου
και η ψυχή σου ενά καρέ του σκηνικού.
Για όσα ξεκίνησαν , προβάλλονται στου ορίζοντα την κόψη
και ο μπατής τα φέρνει γλυκά γλυκά στη ζώνη του γαλαξία,
για να πεταχτούν απο εκεί αποτυπώματα
-άλλο στις άρκτους, άλλο στου Υδροχόου την Κάλπη-
εικόνες που βρίσκονται εκεί μεσ'τη ροή του ιστού,
για να τελειώσουν δοξασμένα μεσ'του Σκορπίου τον Αντάρη.
Σηματοδότης ο Αυγερινός-
Για όσα έληξαν τετελεσμένα, για όσα περάσαν απο μέσα σου
και τα αγγίζεις πλέον μόνο στο μυαλό σου.
Σηματοδότης για να σηκωθείς, να σκουπίσεις την άμμο απο πάνω σου
αφηνοντάς την στην παραλία, και να ζήσεις άλλη μια ημέρα
που θα τη δεις κάποια στιγμή στα άστρα.

Απόσπασμα απο "Το νησι της προηγούμενης Ημέρας"

-Δεν τα πιστεύετε αυτά που λέτε.

-Ε λοιπόν όχι!Σχεδόν ποτέ. Μα ο φιλόσοφος είναι σαν τον ποιητή.Ο ποιητής γράφει ιδεατές επιστολές στην ιδεατή του νύμφη, μόνο και μόνο για να βυθομετρήσει, χάρη στο λόγο, τα βάθη του πάθους. Ο φιλόσοφος θέτει σε δοκιμασία την καθαρότητα του βλέμματος του για να δει μέχρι ποίου σημείου μπορεί να διαβρώσει το οχυρό της υποκρισίας. ....

Απόσπασμα απο "Το νησι της προηγούμενης Ημέρας" του Ουμπέρτο Έκο

Προσωπικό

Ο έρωτας μου λεπίδι είναι
να περνάει χορεύοντας
χαρακώνοντας σε ρυθμούς μπλούζ
την καρδιά.
Μόνο σιγά σιγά για να σαπίσουν
οι πληγές ,να μην έχει πια χώρο
να χορεύει
να μην έχω πια χαρά να πονάω-

Ερώτηση:

γίνεται Γνώθι σ'αυτόν
και Εν οίδα ότι ουδέν οίδα;

Ζώ για να επιθυμώ γιατί επιθυμώ να ζώ

Επιθυμώ να ζω γιατί όσο ζω επιθυμώ

Και το χειρότερο είναι πως δεν ξέρω ποιο από τα δύο μου αρέσει καλύτερα

Και το καλύτερο είναι πως δεν ξέρω ποιο απο τα δύο είναι το χειρότερο

Contemplating an alternative future, it may had come.
But time goes on and on unfolding your weave
and beware-
You won't avoid the end.

Hustle

He/She wanted me to be something that I wasn't.
And I was desperate not to disappoint him/her.
Recipe for disaster...

Ο νεκρός ποιητής

Μια κυριακή τον βρήκαν
ξαπλωμένο, πάνω σε ένα χαρτί.
Γύρω του βιβλία σωρός
Μπωντλέρ,Πόε,Καρυωτάκης,Λαπαθιώτης,Γκωτιέ-
και ένα στυλό στο χέρι του
να τελειώνει ένα στίχο:

"Κρίμα στον άνθρωπο
που αναλώθηκε σε ποιήματα να γράφει
και τη ζωή του ξέχασε να ζει."

Πέντε λεπτά πουλί

Σα τελειώσανε το sex
να σου τες οι αγκαλιές
πάει κι ο γαμιάς να βγει
μα η εταίρα διαφωνεί.

-Όχι ακόμα ,κάτσε κι άλλο
το χω μέσα και γουστάρω
βλέπεις δε θα το χώ για πολύ
για πέντε λεπτά πουλί.

Τρένο 23

Το βλέπεις να απομακρύνεται
και συ κάθεσαι στην αποβάθρα.
Μέσ'το τζιτζίκισμα και στο δροσερό των
δέντρων αέρα να σου χτυπά το πρόσωπο
στεγνώνοντας τον ιδρώτα σου
από το τρέξιμο να φτάσεις.
Και κάπου εκεί μένεις,
αδιαφορείς για το επομένο
και τ'άλλο που περνά απο μπροστά σου.
Ένας ταξιδιώτης που ξέμεινε στο σταθμό
που ξέχασε να κοιτάει γύρω του
και που το τρένο τον προσπέρασε.
Ατενίζοντας στο πουθενά
και κάπου κάπου νοσταλγόντας
πιθανά μέλλοντα
βυθίζεσαι στη λήθη.

And Then There Was Silence

Turn your head and see the fields of flames

(Don't move along)
He carries along
(Cause things they will go wrong)
>From a distant place
(The end is getting closer)
He's on his way
(Day by day)
He'll bring decay
In shades of grey
We're doomed to face the night
Light's out of sight

Since we've reached the point of no return
We pray for the starlight we wait for the Moon
The sky is empty, alone in the unknown
we're getting nowhere

We have been betrayed by the wind and the rain
The sacred hall's empty and cold
The sacrifice made should not be done in vain
Revenge will be taken by Rome

We live a lie
Under the dying moon
Pale-faced laughs doom
Indulges in delight

It's getting out of hand
The final curtain will fall

Hear my voice
There is no choice
There's no way out
You'll find out

We don't regret it
So many men have failed but now he's (gone)
Go out and get it
The madman's head it shall be thine
We don't regret it
That someone else dies hidden in (disguise)
Go out and get it
Orion's hound shines bright

Don't you think it's time to stop the chase
Around the ring
Just stop running, running
Round the ring
Don't you know that fate has been decided
By the gods
Feel the distance, distance
Out of reach

Welcome to the end
Watch your step, Cassandra, you may fall
As I've stumbled on the field
Find myself in darkest places
(Sister mine)
Find myself drifting away
(Death's a certain thing)
And the other world
The other world appears

Find myself she dies in vain

I cannot be freed, I'm falling down
As time runs faster, moves towards disaster
The ferryman will wait for you, my dear

And then there was silence
Just a voice from the other world
Like a leaf in an icy world
Memories will fade

Misty tales and Poems lost
All the bliss and beauty
Will be gone
Will my weary soul find release for a while
At the moment of death I will smile
It's the triumph of shame and disease

In the end (Iliad)
Raise my hands and praise the day
Break the spell show me the (way)
In decay
The flame of Troy will shine bright

The newborn child will carry ruin to the hall
The newborn's death would be a blessing to us all

Good choice?
Bad choice?
Out of three you've chosen misery

Power and wisdom you deny
(Bad choice, bad choice)

War is the only answer when Love will conquer fear

So the judgement's been made
To the fairest the graceful says
Badly he fails

(Warning)
Fear the heat of passion, father king
(Don't let him in
Don't let her in)
Desire, lust, obsession
Death they'll bring
(We can't get out
Once they are in)

She's like the sunrise
Outshines the Moon at night
Precious like starlight
She will bring in a murderous price

(In darkness grows the seed of man's defeat)
Jealousy
(I can clearly see the end now)
I can clearly see the end now
I can clearly see the end now

(The thread of life is spun)
The coin's been placed below my tongue

Never give up
Never give in
Be on our side so we can win
Never give up
Never give in
Be on out side
(Old moon's time) is soon to come

Nowhere to run
Nowhere to hide
Nothing to lose like one we'll stand
We'll face the storm
Created by a man

Roar Roar Roar Roar
Troy (Troy Troy Troy)
And as the lion slaughters man
I am the wolf and you're the lamb

(Hallowed) Troy will fall round the walls
Faith is shattered, bodies fall

Nowhere to run
Nowhere to hide
Nothing to lose like one we'll stand
It's all for one and one for all
We live for will be wiped out

I feel that something's (wrong)
Surprise, surprise they're gone

Full moon your time goes by
And new moon's still kept out of sight
We live
Misty tales and Poems lost
(We die)
All the bliss and beauty will be gone

Will my weary soul find release for a while
At the moment of death I will smile
It's the triumph of shame and disease

In the end (Iliad)
Raise my hands and praise the day
Break the spell show me the (way)
In decay
The flame of Troy will shine bright

Roam in darkness
(Spread the vision)
Roam in darkness
(Spread the vision)
Roam in darkness
(Spread the vision)
Roam in darkness
(Spread the vision)
(Roam in darkness)
(We will be lost if you truly believe)
(Roam in darkness)
Troy in darkness
(There's a cold emptiness in our hearts)
That they've gone away
(And) won't come back

They'll tear down the wall to bring it in
They'll truly believe in the lie
Lie, lie

With blossoms they'll welcome the old foe

The vision's so clear
When day and dream unite the end is near
You better be prepared

The nightmare shall be over now, there's nothing more to fear
Come join in our singing and dance with us now
The nightmare shall be over now, there's nothing more to fear
The war it is over forevermore

No hope
The blind leads the blind
Carry on
Though future's denied

Mare or stallion
There's far more inside
We are in at the kill we'll cheerfully die

Misty tales and Poems lost
All the bliss and beauty
Will be gone
(Will) my weary soul find release for a while
At the moment of death I will smile
It's the triumph of shame and disease

In the end (Iliad)
Raise my hands and praise the day
Break the spell show me the (way)
In decay
The flame of Troy will shine bright

Holy light shines on

So the judgement's been made
We're condemned though the trial's far ahead

The crack of doom, Father
Your handsome son is heading home

Still the wind blows, calm and silent
Carries news from a distant shore
Still the wind blows, calm and silent
Carries news from a distant shore
Still the wind blows, calm and silent
(Out of mind)
Carries news from a distant shore
(Can't get it)
(Still the wind blows, calm and silent)
(Out of mind)
(Carries news from a distant shore)
(Can't get it out of my head)
(Can't get it)
(Out of mind)
(Can't get it out of my head)

Sorrow and defeat
Sorrow and defeat

Δε λες κουβέντα

Του Δήμου Μούτση

Δε λες κουβέντα,
κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα
κι ακούω μόνο
συνθήματα μεταλλικά των μικροφώνων

Ξέρω τ’ όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
ψάχνω για μια διέξοδο γυρεύοντας
μια αλλιώτικη ζωή

Περνούν οι νύχτες,
τα δευτερόλεπτα βαριά στους λεπτοδείκτες
ζητώντας κάτι
που να μη γίνεται ουρλιαχτό κι οφθαλμαπάτη

Στων χιλιομέτρων
την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων
ακούγονται τώρα
σειρήνες μεταγωγικά κι ασθενοφόρα

Αχιλλέας

Στη μεγαλύτερη της δόξας του στιγμή
αφού Έκτορες κατατρώπωσε και έσυρε
μπροστά στης Τροίας τα τοίχη,
αφού Αγαμέμνονες αψήφησε
και τους θεούς τους ίδιους,
στο τέλος μόνος στάθηκε
με να κέρμα στον βαρκάρη.

Γιατί όση δόξα,
όσο μεγάλα τα ιδανικά
πάντα μόνος σου ήσουν.
Τι κ αν σου ζήσει το όνομα,
για 3000 χρόνια;
Κι η ιστορία σου θολή
στους άλλους που μένουν πίσω;
Το ξέρεις κοιτώντας πίσω
πως με συντρόφους Πάτροκλους
και Βρυσιίδες,
παρόλους τους μελανοφόρετους
Μυρμιδόνες που διοικούσες-
Πάντα μονάχος σου ήσουνα
κεντώντας όνειρα ιδανικών
και δόξας και αθανασίας....

I'm Broken -Pantera

I wonder if we'll smile in our coffins while loved ones
Mourn the day, the absence of our faces, living, laughing,
Eyes awake. Is this too much for them to take?

Too young for ones conclusion, the lifestyle won.
Such values you taught your son. That's how.

Look at me now. I'm broken.
Inherit my life.

One day we all will die, a cliched fact of life. Force fed
To make us heed. Inbred to sponge our bleed. Every
Warning, a leaking rubber, a poison apple for mingled
Blood. Too young for ones delusion the lifestyle cost
Venereal Mother embrace the los$. That's how

Look at you now. You're broken
Inherit your life.

Καθρέπτης

Πληγώθηκες αποψέ και πάλι που σε σκέφτηκα.
Στο είχα πει.Πληγώνουν αυτές οι σκέψεις.
Και μαζί σου πληγώθηκα κ εγώ.
Κρυμμένα χαμόγελα, χαμόγελα που κρύβουν κάτι
Ματιές πότε εδώ -ποτέ εδώ-
κι η γλώσσα κόσκινο στις λέξεις.
Σε χάζεψα για ώρα να με κοιτάς στα μάτια
κοιτώντας κάπου πίσω μου, μάλλον μεσ'το μυαλό σου.
Με πλήγωσες απόψε που με σκέφτηκες.
Δεν το χες πει.Πληγώνουν αυτές οι σκέψεις.
Τι θέλεις και με σκέφτεσαι;

Αλεξάνδρεια 31 π.χ.

Και αν συντρίμια τη δεις
Κάτω απο άλλο αετό και χει πλέον βραδιάσει
να ξέρεις πάντα πως έστεκε εκεί
πως έζησες την ανατολή της.
Πως όσοι Οκταβιανοί κι αν πέρασαν
και έχουνε να περάσουν
Και όσοι παιάνες των εχθρών
το τέλος της σημαίνουν-
Για σένα ήταν η αιχμή αμάλθειο επιθυμίας κέρας
Και αν στο πήραν ξαφνικά
Θα ζει πάντα στη μνήμη
Για να ορίζει Αντώνιους ,απο παρελθόν
παρόν και μέλλον.

Imago

"Imago" των Pain of Salvation


Spring came with awakening, came with innocense and joy
Spring came with fascination and desire to deploy
Summer came with restlessness and curiousity
Summer came with longing for the things we could not be

Take me to the forest, take me to the trees
Take me anywhere as long as you take me
Take me to the ocean, take me to the sea
Take me to the Breathe and BE

Autumn came with knowledge, came with ego came with pride
Autumn came with shamefulness for the things we could not hide
Winter came with anger and a bitter taste of fate
Winter came with fear for the things we could not escape

Take me to the forest, take me to the trees
Take me anywhere as long as you take me
Take me to the ocean, take me to the sea
Take me to the Breathe and BE

Teach me of the forest, teach me of the trees
Teach me anything as long as you teach me
Teach me of the ocean, teach me of the sea
Teach me of the Breathe and BE

See me! I am the one creation
Hear me! I am all the love that came from Animae
Know me! I am the incarnation
Fear me! I am all the power held by Animae
Me!

Give me of the forest, give me of the trees
Give me anything as long as it's for me
Give me of the ocean, give me of the sea
Give me of the Breathe and BE

Give me all the forests, give me all the trees
Give me everything as long as it's for free
Give me all the oceans, give me all the seas
Give me all the breathing BE

Ωμέγα

Απόψε δεν κοιμάμαι

Γυρνώ σε γειτονιές γνώριμες-νοτισμένες απο εσένα.
Το πρόσωπο σου φεγγίζει κάπου κάπου ,μέσα στο θολό των τζαμαριών καθρέπτισμα.
Τα χνάρια μας κάτω στο δρόμο ακόμα ορατά
και γύρω μου ήχοι ξεθωριασμένοι.


απόψε δε μπορώ να κοιμηθώ

Τι φρικτό αλήθεια, να σου ξηλώσω τα φτερά!
Τόσο τέλεια πλασμένα λουσμένα με φως!
νόμισα πως θα τα κράταγες -μέλη άνευ τέλους...
κι από πότε οι άνθρωποι βρίσκουν τους αγγέλους;

Απόψε δεν θα κοιμηθώ

Όχι ακόμα τουλάχιστον -όχι πριν καταθέσω ένα στεφάνι,
φόρο τιμής στο απολεσθέν μας θέλγητρο
Κρατώ της απουσίας σου το άλφα απο το χέρι
και αφήνοντας ένα κομμάτι μου να πέσει διακριτικά στο οδόστρωμα,
προχωρώ μαζί και μόνος.

Κερκόπορτα

μια θύμηση του χθές κολλημένη στο μυαλό
και ένα γλυκό της ύστερα σημαία ελπιδοφόρα

Μια βροχή απο συναισθήματα -παιδικών διακοπών αναμνήσεις
σημειοδοτούν αυτό το χθές.
Μια λαχτάρα να χαθεί στο παρελθόν του
με τα ζωηρά τα χρώματα ,την κίνηση και το φως

Παρόν.
Η γκρίζα πολυκατοικία συνεχίζει να υψώνεται απέναντι μου
Μέσα απο το θόρυβο της εικόνας ξεχωρίζω ένα κομμάτι ουρανό
που πυροδοτεί το εσύ μου.
Ακόμα δεν πήγα στην πρόβα για παρέλαση.
Ποτέ δεν ακολούθησα τη σημαία -απο ντροπή κ αδιαφορία
Ακόμα σε σκέφτομαι και αυτή η σκέψη σε πληγώνει
ακόμα η μοίρα σκέφτεται κ με το ίδιο νόμισμα πληρώνει